interview Johan Splint
‘Verduurzamen is blijven nadenken over morgen.’
De in Hilversum geboren kosterszoon Johan Splint werkte lang in de ouderenzorg. Hij begeleidde een reorganisatie en saneerde zijn eigen functie: ‘Het ging van groot naar klein, op alle terreinen. Een nieuwe positie als contactmanager was niets voor mij, want ik zou het leidinggeven gaan missen. Ik ben nu eenmaal een leidinggevende in hart en nieren, van top tot teen en van links naar rechts’.
Van nature dus.
‘Ja, het zit erin. Ik zoek altijd naar een functie waarin ik mensen kan helpen en begeleiden, want je bent eigenlijk aan het coachen. En als er plannen gemaakt worden, sta ik vooraan, om ervoor te zorgen dat we die ook uitvoeren’.
Hoe kwam je bij Paleis Het Loo terecht?
‘Via een werving-en-selectiebureau solliciteerde ik bij het Prinses Máxima Centrum voor kinderoncologie. Nét te laat, de inzendtermijn was verlopen. Maar het bureau vond mijn cv interessant en toen stond er een vacature open bij het paleis, hoofd Bedrijfsvoering. Het klikte vanaf het begin, maar ik heb er wel even over nagedacht: wat zijn de verschillen en parallellen?’.
En?
‘Het grootste verschil is dat een bezoeker in een museum wil zijn. Je hebt er zin in, je vindt het leuk. In de ouderenzorg heb ik nog geen bewoner gezien die daar wil zijn. De overeenkomst is dat je een bewoner en bezoeker een prettige dag bezorgt, de kwaliteit van het leven omhoog brengt. Hier bieden wij de bezoeker gastvrijheid, lekker eten en drinken en een unieke beleving in een prachtige omgeving’.
Je begon in 2019, de Verbouwing & Vernieuwing was volop bezig. Wat dacht je?
‘Paleis Het Loo groeit, verandert en professionaliseert op alle vlakken. Dat wekt ook wat weerstand op, er zijn maar weinig mensen die roepen ‘‘Hoi, verandering!’’. Begrijpelijk, ik gooi mijn oude jas nooit zomaar weg. Waarom kocht en droeg je die jas ook alweer? Welke goede aspecten wil je terugzien en … welke moeten erbij? In feite buig je zo die weerstand om, dat vind ik het mooiste om te doen. Dus ik dacht laat maar komen’.
“Het grootste verschil is dat een bezoeker in een museum wil zijn. Je hebt er zin in, je vindt het leuk.”
“Het behouden en beheren versus veel laten zien, dat bijt, dat kan eigenlijk niet.”
“Verduurzaming heeft altijd een terugverdientijd, die twee gaan hand in hand.”
Werk je ook samen met andere musea?
‘Zeker, we kopen met het Kröller-Müller Museum en het Nederlandse Openluchtmuseum groene energie in, zowel elektriciteit als gas. Ook doen we mee aan een onderzoek naar verduurzaming van musea. Paleis Het Loo heeft wel een voordeel. Door de verbouwing kunnen we zo verschrikkelijk veel vaart maken’.
Is samenwerking de motor van verduurzaming?
‘Ja! Anders ben je kansloos, je hebt iedereen nodig om verduurzaming te bewerkstelligen. Neem bedrijfskleding. Je hebt iemand nodig die naar de esthetiek kijkt, iemand die goed kan inkopen, iemand die de identiteit van Paleis Het Loo bewaakt en het moet duurzaam’.
Hoe kijkt een hoofd Bedrijfsvoering naar de inhoudelijke veranderingen?
‘Dat is af en toe spannend, want het kan weleens schuren. Het behouden en beheren versus veel laten zien, dat bijt, dat kan eigenlijk niet. En als ik de verbinding tussen die twee kan maken, kom ik echt tot mijn recht. Hoe kun je het klimatologisch zo regelen dat de collectie behouden blijft, ook al komen er honderd mensen met natte jassen naar binnen?’.
Wat is tot nu toe de mooiste verduurzaming?
‘Eentje die we al hadden, deelfietsen. Verduurzamen is niet moeilijk, we zijn het al aan het doen! En dan kom je ook op andere maatregelen, bijvoorbeeld dat medewerkers die binnen tien kilometer van het paleis wonen geen reiskostenvergoeding voor de auto krijgen, maar wel belastingvrij een fiets kunnen aanschaffen. Daar krijgen we punten voor. Dat is leuk. Nog belangrijker is op een andere en integrale manier na te blijven denken: niet over vandaag, maar over morgen’.
Je hebt een specifieke taak erbij gekregen. Verduurzamen.
‘Dat is een van de grootste opdrachten. Het gaat niet alleen om het plaatsen of vervangen van een paar installaties, het gaat erom dat je een knop omzet en nadenkt over wat populair gezegd onze footprint is: hoe dragen we het historische erfgoed op een zo duurzame manier over aan de volgende generaties. Het draait om bewustwording’.
Hoe maak je mensen bewust van verduurzaming?
‘Je moet mensen aan je binden en ze meenemen. In een koplopersgroep bevragen we medewerkers uit verschillende clusters en stafdiensten. Hoe kunnen we het beter doen? We zoeken naar oplossingen die slim, efficiënt, financieel gunstig én duurzaam zijn. Zo breidt de bewustwording zich als een olievlek uit’.
Hoe kom je van bewustwording tot concrete maatregelen?
‘Dat doe je bijvoorbeeld met een Breeam-In-Use-certificering, een algemeen geaccepteerde methodiek om verduurzaming vorm te geven. Je kijkt dan niet alleen naar het vastgoed of plaatst een paar zonnecollectoren op het dak, In-Use betekent dat je op de meest brede manier naar verduurzaming kijkt. Afval weggooien? Nee, recyclen en hergebruiken’.
Je moet het wel kunnen betalen.
‘Klopt, maar verduurzaming heeft altijd een terugverdientijd, die twee gaan hand in hand. Uiteraard is het bedrijfseconomische aspect van belang, maar je investeert ook vanuit je overtuiging. Dan krijg je het op een andere manier terugbetaald, bijvoorbeeld minder CO2-uitstoot’.